Takie codzienne zdjecia sa najpiekniejsze :) maja w sobie magie !

Też to dostrzegłam, tylko szkoda że dopiero teraz.

Mnie juz dawno zmęczyła ta idealnosc i bogactwo. Stylizowane zdjęcia, makijażystka i profesjonalnym fotografem. Każdy post sponsorowany i połowa rzeczy w domu od sponsorów za przychylny artykuł. Przestałam obserwować na fb, czytać blogi. Szczerze nie znoszę reklam i jak każdy wpis niby taki od serca okazywał sie byc sponsorowany to sorry. Do tego ignorowanie użytkowników i usuwanie ich wpisów bo były niezgodne z zamysłem autorki... nie dla mnie. Jest mi lepiej, bo ja z kolei miałam poczucie straconego czasu na takie wpisy ☺
Cieszę sie, ze u Ciebie lepiej 😚

Oj tak, stracony czas... A przecież jest tak cenny!

miałam podobnie... za każdym razem gdy zwątpiłam w blogowanie przeglądałam i zastanawiałam się jak inni to robią... idealizm i milion współprac tylko po to by były.. gdzieś zagubiona naturalność... a właśnie ona jest najpiękniejsza.. rozumiem pokazywanie czegoś co "skradnie" nasze serce jest jak najbardziej ok ale z umiarem :)
cieszę się, że jesteście <3

Oluś, pięknie napisane! Ja czuje podobnie, tylko nie umiałam ubrać tego tak ładnie w słowa jak ty. Trzymam kciuki i wspieram!

Napisałaś pięknie to, co i ja sama zauważyłam, ale nie umiałam tego tak pięknie opisać :) Przeglądam instagramy, blogi i też widzę to co Ty - piękne domy, dzieci biegające po równo skoszonej trawie w pięknym ogrodzie ubrane w białe, czyste sukienki... Dom idealny - minimalistyczny, na stole zawsze świeże kwiaty, w kuchni zero zbędnych garnków, ekspresów do kawy, kanapa prosto z żurnala, a na nim ręcznie tkany koc z najnowszej kolekcji za dużo $$$. Nasz dom chociaż nowy, to niestety ciągle jest w nieładzie. A to pies naniesie trawę z ogrodu, a to córka rozsypie wiórki po struganiu kredek.. Robię zdjęcie i widzę na nim co najmniej kilka zbędnych rzeczy, włosy psa na kanapie, czy tak jak Ty - brudne lustro. I myślę sobie - jak wrzucić takie "nieidealne" zdjęcie na instagram? Ale wiesz co, pomyślałam sobie już jakiś czas temu, że brudny dom, to szczęśliwy dom. Że mój dom to nie muzeum, a pokój mojej córki był, jest i będzie chyba zawsze nieuprzątniętym pokojem. I co? I niech sobie wszyscy myślą co chcą, ale ja nie będę kreowała sztuczności w domu i potwierdzała to, że rodzicielstwo i jednoczesna praca to bułka z masłem, że jako matka, żona i osoba pracująca jestem zawsze ubrana i wymalowana na tip top, w domu jest zawsze ciepły obiad, w szafie wszystko wyprasowane, a z podłogi można jeść rękami. Że na ścianach mam tylko najmodniejsze grafiki, na śniadanie zdrowy jarmuż i woda z cytryną, na brzuchu kaloryfer, na ręce najmodniejszy zegarek i w ogóle cud miód. To nie ja... Pewnie, że staram się trzymać w domu porządek, w weekendy gotować obiad i ogarniać życie. Raz się udaje i jest super, ale są też momenty, kiedy jest pod górkę. I warto pokazywać również te strony życia, a nie tylko te "piękne jak z obrazka". Więc bądź sobą, nie daj się "trendom" i rób swoje :)

Moja droga, normalność to siła. Dobrze Cię rozumiem, bo też miałam etap, kiedy może nie wstydziłam się tej mojej normalnośći, ale wydawało mi się, że nie mam ludziom nic do zaoferowania, zwłaszcza w porównaniu z tym wypasem, które bił z innych blogów. Tobie życzę powodzenia i pamiętaj, że taka rzeczywistość bez filtra to najmocniejsza strona blogów.

Bycie normalnym wymaga odwagi. Czy jesteś stawić czoła tym, którzy uważają, że wszystko powinniśmy robić idealnie? To ta normalność pomaga nam codziennie wygrywać, a kładąc się spać na naszych twarzach pojawia się uśmiech.

Pozostanie sobą to podstawa. A normalność to niesamowi

Ja osobiście wolę zaglądać na blogi, gdzie wieje normalnością. Łatwiej utożsamić mi się z ich autorkami :)

Z codzienności składa się nasze życie. Te wszystkie drobne chwile składają się na najpiękniejszy obraz, w którego tle mamy wszystkich, których kochamy. Piękna ta Twoja zwyczajna normalność, możesz być z siebie dumna!

Fajnie ze to odkryłas i doceniasz mysle że każda z nas tak ma nieperfekcyjne mamy to my a te male chwile to nasze motyle które możemy złapać dla siebie

Rozumiem Cię.
Piękne piszesz o swoich dzieciach, domu I mężu. O tym co Cię otacza, o uczuciach z tym związanych :). Niech to będzie Twoją siłą napędową, na pewno już jest ;) Pozdrawiam ciepło

To jest problem wielu matek. Wokół nich buduje się mit doskonałej Matki Polki. Niestety, mało która z nas potrafi temu podołać. Dlatego warto cieszyć się chwilą obecną tym co mamy w danym momencie

Myślę, żę Cię rozumiem.Ja mialam calkiem inny plan na życie, tym bardziej na macierzyństeo.Nie zdawalam sobie sprawy, jak potrafi to być ciężka praca. Pobudki co godzina, choroby, stałe latanie z odkurzaczem bo co bym nie posprzątała to młody zaraz znów nabrudzi i jest jak było. Dałam so ie na luz bo zauważylam ile mnie to stresu kosztowało i energii.Cieszę się z tego co mam choć bywa ciężko. Nadal jestem w domu z malym ponieważ nie mam możliwości w tej chwili wrócić do pracy.Radość odnajduję w książkach, również tych dla dzieci-serio lubię je czytać :) opisuję je m.in.na blogu ale nie tylko o nich piszę.Szczęście dają mi ćwiczenia w systematycznych treningsch w domu odnajduję siłę.Gdy się wyćwiczę i wypocę od razu czuję się lepiej. :)